یادداشتهای روزانه

Wednesday, August 25, 2010
























سهم من از خانه ام تنها خاطراتی است
که مرا به تماشای رقص یاس های بنفش میبرد
درست مثل بانوان معطر و شیک
میچرخند در هوا با لباسهای اطلسی شان
و عروسکهایی که با چشمهای بی رمق
از زیر خاک باغچه هنوز
به آسمان نگاه می کنند
چه با شتاب کودکی هایم را در باغچه خانه جا گذاشتم
و دری که برای همیشه بر روی آرزوهایم بسته شد
سردم است باد می آید
چقدر به بوی یاس حساسیت دارم
مدام دچار سر دردهای مزمن می شوم
این است تکرار بی هوده یک رویا
در آستانه میان سالگی

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home