یادداشتهای روزانه

Friday, January 26, 2007

تصورکن





تصورکن
آسمان همیشه آبی است
تصورکن
جنگی نیست
هیچ مرزی نیست

تصور کن
هیچ کودکی گرسنه نیست
تصور کن
دور کره زمین همه انسانها
با صلح وصفا زندگی می‌کنند

تصور کن
همه یک رنگند
هیچ پولدار یا فقیری نیست
تصورکن
مهربانی مثل آفتاب درخشان است
تصورکن
همه دست در دست همیم

تصورکن
دیگر کسی را محکوم نمی‌کنند
قلبهایمان لبریزاز دوستی است
تصورکن
همه با هم برابرند
همه

تصور کن
تصور کن

این شعر برگرفته از ترانه زیبای جان لنون است با همین نام

3 Comments:

At 2:55 PM , Blogger irsasanattabriz said...

مطلب بسيار جالبيه به شرط اينكه در حقيقت هم اتفاق بيافته

 
At 11:06 AM , Blogger alijanvand said...

من سالهاست که می‌خواهم تصور کنم
نمی‌شود
تصور می‌کنم که جنگ نباشد
همچنان هست
تصور می‌کنم فقر نباشد
همچنان هست
تصور می‌کنم بی‌عدالتی نباشد
همچنان هست
تصور می‌کنم تبعیض ، برده داری، دنیا پرستی و... خیلی چیزهای بد دیگر نباشد
همچنان هست
اگر عشق نبود
تحمل دنیا
آیا ممکن بود؟

 
At 10:45 AM , Anonymous Anonymous said...

salam vidaye aziz..khosh halam ke ba web loget ashenam kardy age doost dary be web loge man ham sar bezan ..zemanan ye group ham darim be esmeROZANEH ke az hame jaye donya ozve dare ..inam addresse yeki az e-mailameh khasti oonam bebin ozve shou ..mer30 .
http://www.rozaneh-group.com/fariba/life/

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home