هدیه باد

باد می آید
عطر شبو ها را
می رباید آرام از دل باغچه همسایه
و به من می بخشد
با چه سر مستیی
اطلسی های مرا
به که خواهد بخشید
!،
پشت هر پنجره ای
یکنفر چشم براه ست
تا که از باد پیامی گیرد
عطری از خاطره ای
مرغ شب می خواند
ماه هم تنهاست