صدفهای بوشهر

باورم نمی‌شد، یک مشت صدف، صدفهای دریای بوشهر، آن هم اینجا در دورترین نقطه زمین

در من و ماه و خانه‌ام گفته بودم شاید کسی در آن سوی دریاها صدای صدفهایم را می‌شنود، شنید. زیباست که در عصر ارتباطات دختری از بوشهر وبلاگم را خواند

سمیه عزیز، صدفهایت زیباترین هدیه‌ای بود که به دستم رسید، برای همه چیز سپاسگذارم

سه قطعه کوتاه

صدف
کنارساحل تازه از خواب پرید
می‌خواست دوباره به دریا برگردد
پرنده ماهیخوار تند اورا بلعید
صدف
هنوز خواب دریا می‌دید

-----------------------------------

کولی
کنار آتش
نرم و موزون می‌رقصید
باد مست
با شعله هم‌آغوش شد
آخرین رقص کولی
رقص آتش و باد بود

-----------------------------------

دیروز
کودکی ازترس باد
ساقه بادبادکش را محکم
در دست می‌فشرد
امروز
با نگاهی مشتاق
در آسمان
به دنبال رویاهای گمشده‌اش می‌گردد